در میان وسایل طبیعت گردی و کوهنوردی پس از کفش، مهمترین وسیله کوله پشتی
می باشد. چون تمام وسایل مورد نیاز کوهنورد برای صعود و فرود و شب خوابی در
درون آن قرار می گیرد.
کوله ها از زمان قدیم تا به امروز دستخوش تغییرات زیادی شده اند. بطوریکه
امروزه اگر برای اولین بار برای خرید کوله به یک فروشگاه لوازم کوه نوردی
بروید شاید از دیدن سایزها و رنگها و اشکال مختلف آنها سرتان گیج برود.
بنابراین لازم است با مشورت یک فرد خبره و با توجه به نیازتان کوله ای
مناسب خریداری کنید تا همیشه و در همه حال بهترین همدم شما باشد. چون اگر
شکل و اندازه کوله مناسب بدن و برنامه شما نباشد ممکن است بر اثر فشارهای
وارده بر سر شانه و ستون مهره ها برای همیشه از کوله و کوهنوردی دل زده
شوید.
برخی از کوله های قدیمی که امروزه نیز به ندرت استفاده می شوند، دارای
یک زین فلزی در خارج از کوله بودند که با پشت فرد در تماس بود و چون بار را
به تناسب بین شانه و پشت تقسیم می کرد برای بارکشی های سنگین و حتی در
موارد اضطراری برای حمل مجروح مناسب بود.
اشکال این کوله ها وزن بیشتر و ارتفاع و پهنای زیاد است چون در مسیرهای تنگ
یا دارای شاخه های درخت و یا سنگ نوردی باید از کوله های باریکی استفاده
کرد که عرض آن بیشتر از بدن نباشد. کوله های قدیمی دارای جیب هایی نیز در
پشت و طرفین بود که می توانست وسایل ضروری و دم دست را در آنها قرار داد.
ولی کوله های جدید که بیشتر برای برنامه های فنی و یا زمستانی بکار می روند
بجای جیب های بیرونی دارای یک جیب بزرگ بر روی سر کوله هستند و بعضاً نیز
در بخش انتهایی کوله محفظه ای را جدا کرده اند که دارای زیپ است و می توان
برای وسایل ضروری و یا کیسه خواب از آن استفاده کرد.
در دو طرف و پشت کوله نیز بندهایی برای بستن وسایلی مانند فوم زیر انداز و کلنگ و باتوم و کرامپون و … تعبیه شده است.
جنس کوله ها معمولاً از مواد ضد آب است که در انواع جدید از پارچه های
گورتکس که سبکتر نیز هستند استفاده می شود. رنگ کوله نیز مانند لباسها باید
بشکلی باشد که متضاد با محیط برنامه مورد نظر شما باشدتا از دور کاملاً به
چشم بیاید که این مسئله در صورت گم شدن و یا مجروح و زمین گیر شدن به
جستجو و امداد گران کمک زیادی می نماید.
بنابراین کوله ها معمولاً به رنگ های قرمز و زرد و آبی ساخته می شوند. نوعی
از کوله که به رنگ سبز و یا پلنگی هستند مخصوص شکارچیان و یا سربازانی می
باشد که می خواهند در استتار باشند.
اندازه کوله ها را بر حسب فضای داخل آن و با واحد لیتر اندازی گیری می
نمایند که معمولاً از ۳۰ تا ۱۰۰ لیتر متفاوت است. معمولاً به کوله های زیر
۳۰ لیتر کوله های حمله می گویند و برای مسیرهای دارای کمپ مثل دماوند و
هیمالانوردی کاربرد دارد و همچنین دوچرخه سواری و اسکی.
کوله های ۳۰ لیتری برای برنامه های یک روزه بدون وسایل خواب مناسب هستند.
همیشه کوله ای را انتخاب کنید که پس از قرار گرفتن تمام وسایل دیگر فضایی
خالی نداشته باشد تا شکیل و خوش فرم به پشتتان بنشیند. اما اگر کوله بزرگتر
باشد از فرم خارج شده و با لنگر انداختن موجب خستگی و آزار شما می شود و
اگر کوچکتر هم باشد که مجبورید مقدار زیادی از وسایل را به دور کوله آویزان
کنید و یا در دست بگیرید.
نوعی کوله نیز طراحی شده است که مخصوص حمل کودک است و علاوه بر جای مخصوص
نشستن کود که در حمایت هم باشد و سقوط نکند دارای تعدادی جیب نیز برای
وسایل ضروری است. امروزه کوله های مخصوصی نیز برای نوجوانان و بانوان ساخته
می شود که متناسب با فیزیک بدنی آنها است.
بخشی از کوله که با پشت فرد در تماس است شاید مهمترین بخش باشد که باید
مانع از چسبیدن کوله به پشت و عرق کردن شود. کوله ها معمولاً بند بزرگی در
قسمت پایین دارند که بدور کمر پیچیده می شود و در حفظ تعادل فرد موثر است و
برخی نیز دارای بندی مشابه در جلوی سینه هستند که تعادل بالای کوله را حفظ
می کند ولی در موقع صعود که تنفس و حرکت سینه زیاد و سریع است بهتر است که
بسته نشود و فقط موقع پایین آمدن آنرا ببندید.
کوله های باریک و لوله ای شکلی با جنس ضخیم نیز برای غارنوردی و آبشار
نوردی و سنگ نوردی و یخ نوردی ساخته شده اند که مناسب مسیرهای تنگ و خیس و
خشن هستند.
موقع چیدن کوله وسایل سخت و فلزی را در تماس با بدنه کوله قرار ندهید چون
اگر در پشتتان باشد باعث آزار و اگر در اطراف باشد بر اثر کشیده شدن کوله
به اطراف باعث پارگی کوله می شود. وسایل را طوری بچینید که سنگین تر ها در
نزدیک پشت و بالای کوله باشند و همچنین وسایل را به ترتیب استفاده داخل
کوله قرار دهید. در یک کلام کوله چینی خود یک هنر است که با تمرین و حوصله
در شرایط مختلف روز و شب و هوای سرد و گرم و با دستکش های کلفت و … بدست می
آید.
جای وسایل را در کوله کاملاً بخاطر داشته باشید تا با چشم بسته هم بتوانید وسیله مورد نظر را بیابید.
مواد سوختی را در ظرفی با دری محکم ریخته و داخل چند کیسۀ پلاستیکی قرار
دهید تا نشت احتمالی آن باعث خرابی کوله و لباس و غذاها نشود.
توصیه:
در خرید کوله و همه وسایل کوهنوردی، به علت اینکه با آسایش و حتی جان شما
سر و کار دارند، به قیمت زیاد فکر نکنید و بیشتر به کیفیت و دوام و راحتی و
وزن کم آن بها بدهید.
همچنین وسایل خود را تخصصی نمایید و به دنبال کوله ای برای همه برنامه ها و یا همه فصول نباشید.
کلام آخر هم این که باید چند تا کوله را کهنه و یا پاره کنید تا بتوانید
کوله مناسب خود را بیابید، اما اگر میخواهید از خرید خود پیشمان نشوید و
ضرر نکنید، حتماً از برندهای معتبر مثل دیوتر یا میلت، نورت فیس خرید
نمایید. البته لازم به ذکر است کوله دیوتر به دلیل استفاده بیشتر و استقبال
کوهنوردان ایرانی تقلبی آن نیز روانه بازار شده است که در صورت عدم آشنایی
کوهنوردان کم تجربه و اختلاف قیمت می تواند برای آنها مشکل ساز باشد.
حتماً از نمایندگی های فروش مجاز خرید نمایید.
نکته:
۱- پارچه کوله باید کاملاً محکم، ضخیم و از جنس برزنت و دارای یک لایه نایلونی باشد.
۲- رنگ کوله بر خلاف کوله های نظامی و شکاری که مناسب استتار هستند، باید
از دور به خوبی دیده شود. رنگ هایی مانند زرد، نارنجی و قرمز.
۳- از محکمی دوخت کوله خریداری شده مطمئن شوید.
۴- بین بدن شما و کوله فاصله باشد ( برای اینکه هوا جریان پیدا کند و مانع عرق کردن شود ).
۵- به قیمت کوله فکر نکنید و بیشتر به کیفیت، دوام، راحتی و وزن کم آن بها دهید.
ارسال نظر
نکته: HTML ترجمه نمی شود!